بيماري شقاق مقعدی و راه‌های درمان سريع

بيماري شقاق چيست؟

شقاق مقعدي كه با نام Anal fissure هم شناخته مي‌شود، يك پارگي خطي يا ترك دردناك در كانال ديستال مقعد است كه در كوتاه مدت، معمولاً فقط ديواره خارجي را درگير مي كند و در دراز مدت، به عمق مخاط مقعد را نفوذ مي‌كند. ميزان شيوع زخم شقاق در زنان و مردان به يك اندازه است.

بنابراين اين عارضه به دو نوع شقاق حاد (پارگي سطحي) و شقاق مزمن (پارگي عمقي) تقسيم مي‌شود. مانند ديگر بريدگي‌ها يا پارگي‌هاي كوچك روي پوست، شقاق حاد اغلب در عرض چند هفته خود به خود يا با استفاده از داروها و مراقبت‌هاي خانگي بهبود مي‌يابد. اگرچه ممكن است به راحتي دوباره تكرار شوند، به خصوص اگر توصيه هاي پزشكي را رعايت نكنيد.

با اين حال اگر فيشر مزمن داريد كه بيشتر از چند هفته از شروع آن گذشته، بايد به پزشك مراجعه كنيد. زيرا آنها با توجه به علائم و شرايط بيماري، بهترين روش درمان شقاق را براي شما تجويز مي‌كنند. عدم موفقيت درمان‌هاي خانگي و دارويي شقاق، نشانه اي براي درمان شقاق با عمل جراحي و ليزر است. تا كنون هيچ روشي پيدا نشده كه ميزان تاثيرگذاري آن به اندازه جراحي و ليزر شقاق باشد.

از كجا بفهميم به شقاق مبتلا شديم؟

شقاق مقعد به دليل علائم مشابه با ساير بيماري‌هاي نشيمنگاهي مثل هموروئيد، گاهي به اشتباه تشخيص داده مي‌شود. به همين دليل در صورت مشاهده علائم اين بيماري، بهتر است تشخيص قطعي را به عهده پزشك بگذاريد.

به طور معمول، بيمار درد شديدي را در حين اجابت مزاج ايجاد مي كند كه اين درد از چند دقيقه تا چند ساعت پس از آن ادامه مي يابد. 

درد با هر اجابت مزاج عود مي كند و بيمار مي ترسد يا از عمل دفع پرهيز مي‌كند كه منجر به چرخه بدتر شدن يبوست، مدفوع سفت تر و درد مقعدي بيشتر مي شود. 

تقريباً 70 درصد بيماران خون قرمز روشن را روي دستمال توالت يا مدفوع مشاهده مي كنند. گاهي ممكن است چند قطره در كاسه توالت بريزد، اما معمولاً با شقاق مقعدي خونريزي قابل توجهي رخ نمي دهد.

ساير علائم شقاق يا فيشر مقعدي شامل موارد زير است:

• ترك يا پارگي قابل مشاهده در مقعد يا كانال مقعد
• سوزش و خارش كه ممكن است دردناك باشد
• ترشحات بدبو

چه افرادي دچار فيشر مي‌شوند؟

همانطور كه اشاره كرديم اين عارضه در هر سني (حتي در كودكان) هم ممكن است ايجاد شود. اما بيشتر در افرادي رخ مي دهد كه يبوست دارند. زماني كه يك مدفوع سفت يا بزرگ، پوشش مجراي مقعد را پاره مي كند.

ساير علل احتمالي شقاق مقعدي عبارتند از:

• اسهال مداوم
• بيماري التهابي روده (IBD)، مانند بيماري كرون و كوليت اولسراتيو
• بارداري و زايمان
• گاهي اوقات، يك عفونت مقاربتي (STI)، مانند سيفليس يا تبخال، كه مي‌تواند كانال مقعد را آلوده و آسيب برساند.
• داشتن ماهيچه‌هاي اسفنكتر مقعد به طور غير معمول سفت (اسپاسم مقعدي) كه مي‌تواند كشش را در كانال مقعد شما افزايش دهد و آن را مستعد پارگي كند.

چه راه‌هايي براي درمان شقاق وجود دارد؟

تعدادي از اقدامات خودياري وجود دارد كه پزشك ممكن است براي تسكين يبوست و كاهش درد ناشي از شقاق مقعدي توصيه كند. از بين بردن يبوست به شقاق مقعدي اجازه مي‌دهد تا بهبود يابد و احتمال ايجاد شقاق بيشتر در آينده را كاهش دهد.

اقدامات خودياري و مراقبتي

• افزايش مصرف روزانه فيبر با گنجاندن مقدار زيادي از غذاهاي پرفيبر در رژيم غذايي خود مانند ميوه، سبزيجات و غلات كامل
• جلوگيري از كم آبي با نوشيدن آب فراوان
• تلاش براي ورزش بيشتر - براي مثال، با پياده روي يا دويدن روزانه
• كار كردن در مكان و زماني از روز كه بتوانيد به راحتي وقت خود را در توالت بگذرانيد
• زماني كه احساس مي‌كنيد به توالت رفتن معطل نكنيد
• اگر از دستمال مرطوب استفاده مي كنيد، از محصولاتي كه حاوي معطر يا الكل هستند اجتناب كنيد، زيرا اين امر مي تواند منجر به ناراحتي يا خارش شود - اگر از دستمال توالت استفاده مي كنيد، از مارك نرم استفاده كنيد و از پاك كردن خيلي سخت خودداري كنيد.
• چند بار در روز، مخصوصاً بعد از مدفوع، كف خود را در يك حمام آب گرم خيس كنيد تا ماهيچه هاي مقعد شل شوند.
• براي توصيه هاي بيشتر به پيشگيري از شقاق مقعدي مراجعه كنيد.

مشاهده مطلب کامل درمان شقاق با لیزر